Please use this identifier to cite or link to this item:
https://dspace.ffh.bg.ac.rs/handle/123456789/2249
Title: | ELEKTROFIZIOLOŠKI I NEURORADIOLOŠKI MARKERI KOMPLEKSNOSTI MIGRENSKE AURE | Authors: | Petrušić, Igor | Issue Date: | 21-Sep-2023 | Publisher: | Društvo neurologa Srbije, Beograd | Conference: | XIII/XIX KONGRES NEUROLOGA SRBIJE sa međunarodnim učešćem | Abstract: | Uvod: Više od milijardu ljudi boluje od migrene. Procenjuje se da jedna trećina doživljava tokom napada vizuelne fenomene, dok jedna osmina opisuje i somatosenzorne i disfazične fenomene, ukazujući da oko 150 miliona ljudi tokom migrenskog napada ima kompleksnu auru. Trenutno ne postoji validiran i objektivan dijagnostički metod za procenu kompleksnosti migrenske aure, stoga ne postoji specifičan tretman osoba koje boluju od migrene sa kompleksnom aurom (MKA). Jedan od načina praćenja i procene složenosti napada migrene sa tipičnom aurom jeste nedavno razvijen sistem za skorovanje kompleksnosti aure (Migraine Aura Complexity Score - MACS), koji može omogućiti otkrivanje biomarkera MKA. Cilj rada: Identifikovanje potencijalnih elektrofizioloških i neuroradioloških markera MKA. Materijal i metode: Prikaz pregleda literature. Rezultati: Latencija P3 ERP (engl. event-related potentials − ERP) komponente dobijene retkim stimulusima je značajno produžena kod osoba sa MKA u odnosu na osobe koje imaju samo vizuelnu aure ili zdrave kontrole. Takođe, postoji pozitivna korelacija između latencije P3 komponente i MACS (p<0,001). Štaviše, istraživanja sugerišu i da osobe sa MKA kao odgovor na vizuelne stimuluse imaju i veće N1-P1 amplitude evociranih potencijala u odnosu na osobe koje imaju samo migrenu sa vizuelnom aurom. Takođe, postoji značajna pozitivna korelacija između vrednosti MACS i debljine kore cerebruma u predelima levog i desnog lateralnog okcipatalnog girusa, desnog kuneusa i prekuneusa, levog postcentralnog girusa i levog i desnog gornjeg parijetalnog korteksa. Štaviše, procena debjine levog perikalkarinog girusa i Brodmanove regije 44 mogu poslužiti kao neuroradiološki markeri za osobe sa MKA. Pokazano je i da levi talamus ima drugačiju mikrostrukturu, kao i da levi lingvalni girus i desna insula mogu biti funkcionalni neuroradiološki marker kod osoba sa MKA. Zaključak: Procena latencije P3 komponente mogla bi poslužiti kao sredstvo za precizno profilisanje osoba sa MKA. Potrebna su dodatna istraživanja kako bi se validirali potencijalni strukturni i funkcionalni neuroradiološki markeri. |
URI: | https://dspace.ffh.bg.ac.rs/handle/123456789/2249 |
Appears in Collections: | Conference abstract |
Show full item record
Items in DSpace are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.